شاید به جرات بتوان گفت، کودکیهای همه ما ایرانیان با چادرهای نماز مادرها و گلهای ریز و رنگ و وارنگشان پیوند خورده است. گلهای رنگارنگی که انگار میان دامن ماه مبارک رمضان پخش میشد و با نماز خواندن کنار بزرگترها به اوج میرسید. ماه رمضان و نوستالوژیهای معروفش کنار سفره افطار، دور از لحظههای عبادت نیست. آن زمان که هر مسلمان با لباسی روحانی و سرشار از رنگهای زنده و صورتی شاداب و خوشبو سر به سجاده محبوب ازلی و ابدی میگذارد.